Uwagi kliniczne

należy postawić oba rozpoznania: lęku fobicznego i epizodu depresyjnego, czy też tylko jedno, zależy od przebiegu

Obejmuje

  • • W tej grupie zaburzeń lęk wywoływany jest tylko lub przede wszystkim przez pewne określone sytuacje, które
  • • w rzeczywistości nie są groźne. W następstwie tego pacjent w charakterystyczny sposób unika tych sytuacji,
  • • a zetknąwszy się z nimi odczuwa przerażenie. Obawy pacjenta mogą koncentrować się na pojedynczych doznaniach,
  • • takich jak kołatanie serca lub uczucie omdlewania. Często są one powiązane z lękiem przed śmiercią, utratą kontroli
  • • nad postępowaniem czy przed chorobą psychiczną. Sama myśl o znalezieniu się w sytuacji fobicznej powoduje
  • • zazwyczaj wystąpienie lęku antycypacyjnego. Lęk fobiczny często współwystępuje z depresją. Odpowiedź na to, czy
  • • tych dwóch zaburzeń w czasie, wyników rozpoznania różnicowego, a także od zamierzeń terapeutycznych w czasie
  • • badania.

Podkategorie (kody 4-znakowe)

F40.0
Agorafobia
F40.1
Fobie społeczne
F40.2
Specyficzne (izolowane) postacie fobii
F40.8
Inne zaburzenia lękowe w postaci fobii
F40.9
Fobie nieokreślone
Dane z oficjalnej klasyfikacji WHO ICD-10