Zaburzenia hiperkinetyczne

Obejmuje

• • Grupa zaburzeń charakteryzujących się wczesnym początkiem (zazwyczaj w okresie pierwszych pięciu lat życia),
• • brakiem wytrwałości w realizacji zadań wymagających zaangażowania poznawczego, tendencją do przechodzenia od
• • jednej aktywności do drugiej bez ukończenia żadnej z nich oraz zdezorganizowaną, słabo kontrolowaną, nadmierną
• • aktywnością. Mogą występować inne nieprawidłowości. Dzieci z zaburzeniami hiperkinetycznymi są często
• • lekkomyślne i impulsywne, skłonne do wypadków. Popadają w kłopoty z dyscypliną raczej z powodu bezmyślnego
• • łamania zasad, niż z powodu przemyślanego nieposłuszeństwa. Ich stosunki z dorosłymi są często pozbawione
• • dystansu, brak im normalnej ostrożności i rezerwy. Są niepopularne wśród innych dzieci i mogą być izolowane. Często
• • pojawia się osłabienie funkcji poznawczych i specyficzne opóźnienia zarówno w rozwoju ruchów, jak i mowy. Wtórne
• • komplikacje obejmują zachowania aspołeczne oraz niską ocenę własnej wartości.

Nie obejmuje

• • zaburzenia lękowe (F41.–)
• • zaburzenia nastroju [afektywne] (F30–F39)
• • całościowe zaburzenia rozwojowe (F84.–)
• • schizofrenia (F20.–)

Podkategorie (kody 4-znakowe)